Een teken of symbool dat iedereen kent, maar waar ze weinig aandacht aanschenkt. Toch is het een element in zowel de taal, natuur, beeldende kunst, muziek en ga zo maar door. Het is een element dat veel betekenis en invloed heeft. Toch raar dat het een element is dat zo ontzettend onderschat is.
De taal is een medium waar iedereen dagelijks mee werkt. Het zetten van punten in de tekst doet iedereen redelijk automatisch, maar toch is de plek van de punt belangrijk in een tekst. Staat de punt op een plek die als onlogisch aanvoelt, dan kan de strekking van de tekst een andere betekenis krijgen of zijn betekenis helemaal verliezen. Ook de grootte van de punt in de tekst is belangrijk. Een normale . heeft een andere betekenis dan een grotere
Het uiterlijk van de punt is iets waar we ons bewust van zijn, maar het innerlijk van de punt is voor veel mensen iets waar ze zich nauwelijks van bewust zijn. De muziek is een medium waar het vooral gaat over het innerlijk van de punt. In bovenstaande vergelijking van de kleine en grote punt, krijg je al een ander gevoel. In de muziek komen deze gevoelens sterker naar voren. Korte noten kunnen je uitbeelden als kleine punten, terwijl lange noten het volume van de punt doen toenemen. De grootte van de punt geeft een vertaling van de spanning die in zo’n noot aanwezig is. Zeer korte noten, punten, in muzikale composities zijn vaak noodzakelijk. Denk hierbij aan de klanken van de pauk of de triangel.
De punt is de kleinste vorm die er bestaat. Geometrisch gezien is de punt zelfs onzichtbaar. Hij is volledig in zichzelf gekeerd. Een punt is vaak op zijn plek gefixeerd en is vrijwel bewegingsloos. Een punt is dan ook geen element dat enige vorm van spanning uitstraalt.
In de schilderkunst hebben punten een duidelijke plek. Een punt ontstaat bij een eerste aanraking van materiaal op een vlak. Een punt heeft een uiterlijke en innerlijke betekenis. Uiterlijk is het een vorm, zoals alle andere. Innerlijk is de punt als een levend wezen. Er is spanning in aanwezig. Je kunt dit vergelijken als de noten in de muziek. Het beweegt, het geeft een gevoel. Als een punt zich in het midden van een vlak bevindt, dan heeft de punt weinig spanning. Als vergelijking kun je denken aan een trommelvel waar je in het midden iets op legt. Als je een klap op het vel geeft, zal er weinig geluid zijn. Het voorwerp dooft de trilling van het vel. Als je een voorwerp uit het midden legt, dan zul je twee klanken horen. Een vanuit het vel en vanuit het voorwerp. Het tekenen van een punt buiten het midden van een vel, geeft een zekere spanning.
Over de punt is meer te zeggen. Bovenstaands is slechts een zeer korte uiteenzetting van de ideeën van Kandinsky in ‘Punkt und Linie zu Flache’. Bovenstaande onderbouwing over de punt heeft mij meer begrip gegeven over de punt zelf. Het prikkelt mij ook om meer te experimenteren met de punt in zijn brede verschijningsvorm. Later mogelijk meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten