Ondertussen ben ik ook voorbeelden aan het maken. Kleine kistjes om te kijken wat werkt en wat niet werk. Hieronder een paar voorbeelden.
zondag 24 juli 2011
Onderzoek Huis van mijn Jeugd
Voor het project Kunstzee ben ik bezig met het maken van een kistje met als thema Huis van mijn Jeugd. Hiervoor ben ik al enige tijd op zoek naar Het Huis van mijn Jeugd. Wat betekent dat? Maar ook wat betekent het huis en mijn jeugd afzonderlijk en hoe kan ik het in elkaar voegen. Is mijn beeld algemeen of specifiek.
Ondertussen ben ik ook voorbeelden aan het maken. Kleine kistjes om te kijken wat werkt en wat niet werk. Hieronder een paar voorbeelden.
Ondertussen ben ik ook voorbeelden aan het maken. Kleine kistjes om te kijken wat werkt en wat niet werk. Hieronder een paar voorbeelden.
dinsdag 19 juli 2011
Carl Fredrik Hill
Vandaag een stukje over Carl Fredrik Hill (31 mei 1849 - 22 februari 1911). Hill was een Zweedse schilder. Dit jaar is het 100 jaar geleden dat hij is overleden. Een goed moment om deze schilder in Nederland weer eens onder de aandacht te brengen.
Het werk van Hill wordt gekenmerkt door twee heel verschillende perioden. Hill begon zijn carriere als landschapschilder, waarin hij de noordelijke romantiek probeerde te verenigen met de frisse ‘plein-air’aanpak van Franse kunstenaars. Het werk was vooral heel braaf. Tijdens zijn verblijf in Parijs begon Hill steeds meer last te krijgen van schizofrenie. Gecombineerd met het overlijden van zijn lievelingszus werd Hill opgenomen. Zijn moeder en zus hebben hem tenslotte naar huis gehaald en daar heeft hij de resterende 28 jaar gewoond.
Seine-Landschaft bei Bois-Le-Roi, 1877
Bron: Wikipedia
In de periode dat Hill weer thuis woonde in Lund kwam hij nauwelijks buiten. Hij kwam zelfs zijn kamer nauwelijks uit. Het werk dat Hill in de laatste 28 jaar van zijn leven maakte, is onvergelijkbaar met zijn eerdere werk. Hoe braaf zijn eerste werk was, hoe expressief en symbolisch zijn latere werk is. Daarnaast had hij de schilderkwast verbannen. Hij tekende alleen nog maar. Nu vertoont de natuur zijn kolossale vernietigende kracht. Mogelijk een weerspiegeling van Hills eigen gevoelsleven. In zijn tekeningen komen enorme figuren, symbolische motieven en een sterk aangezette expressieve beeldtaal.
Titel onbekend
Helaas zullen we een deel van zijn werk nooit meer kunnen aanschouwen. Veel van zijn werk is vernietigd. In Parijs door zijn vrienden die bang waren dat zijn werk verkeerd begrepen werd en in Lund door zijn zuster die erotisch getinte werken vernietigde.
Bibliografie:
1. Tijs Goldschmidt, Geen tekeningen maar een noodkreet, 4-07-2003, pag 21, NRC Handelsblad,
2. Carl Fredrik Hill in het Centraal Museum, Eerste tekeningententoonstelling van Hill in Nederland, persbericht, 8 mei 2003, Centraal Museum, Utrecht, tentoonstelling 17/5 – 17/8/2003
3. Robbert Roos, Carl Frederik Hill, Kunstbeeld, no 7/8, 2003
4. Thea Figee, Grillen van tomeloos creatieve geest, Carl Fredrik Hill: werken als een grote fantasie, Utrechts Nieuwblad, 03-07-2003
Het werk van Hill wordt gekenmerkt door twee heel verschillende perioden. Hill begon zijn carriere als landschapschilder, waarin hij de noordelijke romantiek probeerde te verenigen met de frisse ‘plein-air’aanpak van Franse kunstenaars. Het werk was vooral heel braaf. Tijdens zijn verblijf in Parijs begon Hill steeds meer last te krijgen van schizofrenie. Gecombineerd met het overlijden van zijn lievelingszus werd Hill opgenomen. Zijn moeder en zus hebben hem tenslotte naar huis gehaald en daar heeft hij de resterende 28 jaar gewoond.
Seine-Landschaft bei Bois-Le-Roi, 1877
Bron: Wikipedia
In de periode dat Hill weer thuis woonde in Lund kwam hij nauwelijks buiten. Hij kwam zelfs zijn kamer nauwelijks uit. Het werk dat Hill in de laatste 28 jaar van zijn leven maakte, is onvergelijkbaar met zijn eerdere werk. Hoe braaf zijn eerste werk was, hoe expressief en symbolisch zijn latere werk is. Daarnaast had hij de schilderkwast verbannen. Hij tekende alleen nog maar. Nu vertoont de natuur zijn kolossale vernietigende kracht. Mogelijk een weerspiegeling van Hills eigen gevoelsleven. In zijn tekeningen komen enorme figuren, symbolische motieven en een sterk aangezette expressieve beeldtaal.
Helaas zullen we een deel van zijn werk nooit meer kunnen aanschouwen. Veel van zijn werk is vernietigd. In Parijs door zijn vrienden die bang waren dat zijn werk verkeerd begrepen werd en in Lund door zijn zuster die erotisch getinte werken vernietigde.
Bibliografie:
1. Tijs Goldschmidt, Geen tekeningen maar een noodkreet, 4-07-2003, pag 21, NRC Handelsblad,
2. Carl Fredrik Hill in het Centraal Museum, Eerste tekeningententoonstelling van Hill in Nederland, persbericht, 8 mei 2003, Centraal Museum, Utrecht, tentoonstelling 17/5 – 17/8/2003
3. Robbert Roos, Carl Frederik Hill, Kunstbeeld, no 7/8, 2003
4. Thea Figee, Grillen van tomeloos creatieve geest, Carl Fredrik Hill: werken als een grote fantasie, Utrechts Nieuwblad, 03-07-2003
maandag 18 juli 2011
Een dagje regen en storm in DH
Donderdag een dagje door Den Haag gereisd. Tussen twee afspraken door nog even naar het Gemeentemuseum geweest. Door de hele stad kwam je paraplu's tegen. Mooie objecten van staketsels met wat doek. Mogelijk kan ik hier later nog iets mee.
vrijdag 1 juli 2011
Ben Akkerman
Bij Saksala ArtRadius in Finland ben ik een boekje tegen gekomen van een expo van Ben Akkerman (1920-2010) in Boijmans van Beuningen enige tijd geleden. Het werk van Ben Akkerman in de betreffende catalogus sprak mij direct aan. Het werk is heel helder, geordend en geminimaliseerd. Dit besloot mij om het werk van Ben Akkerman wat nader te onderzoeken. Bij terugkomst in Nederland zag ik dat er een expositie was met werk Ben Akkerman in het Rijksmuseum Twente. Akkerman heeft zijn hele leven in Enschede gewoond en heeft een deel van zijn werk aan het Rijksmuseum Twente in Enschede en het Gemeentemuseum te Den Haag geschonken. Tijd om de werken in het echt te bekijken. Helaas besloeg de expo maar 2 ruimten met schilderwerk. Ik had graag meer werk willen zien en ook specifiek zijn tekeningen.
Ben Akkerman, Zonder Titel, 1994,
acrylverf op doek op geplastificeerd spaanplaat.
Bron: Van Abbemuseum, Eindhoven
Het teken- en schilderwerk van Ben Akkerman zijn twee sporen, die elkaar aanvullen of versterken. Zijn schilderijen gebruikt hij daar waar de tekening op papier zijn mogelijkheden bereikt heeft, zoals het schilderen van de randen of waar hij zocht naar een objectwerking. De schilderijen op de expositie in Rijksmuseum Twente laten dit vooral zien. Heel subtiel heeft hij de randen, en zeer smalle strook op het hoofdvlak, een afwijkende kleur gegeven. Hierdoor wordt de monochromie in zijn werk doorbroken. Andere werken waren monochroom van kleur, maar had hij door het spelen met laagdiktes structuren aangebracht in de monochromie. In zijn schilderijen gaat Ben Akkerman nauwgezet te werk. Zijn schilderijen bestaan uit vele verflagen, die hij tussentijds weer bewerkt. Hierdoor krijgt het werk een extra uitdrukkingskracht en levendigheid. Het stopt niet bij een eenkleurige laag.
Ben Akkerman, Zonder titel, 1978-1979
inkt en krijt, 23 x 22,5 cm.
Bron: Rijksmuseum Twenthe, Enschede
Voor zijn tekeningen kan ik me alleen baseren op de tekst en werken in de catalogus en de werken die ik op internet heb kunnen vinden. Dit kan ik plaatsen ten opzichte van zijn schilderwerk. In zijn tekeningen onderzoekt hij de verschillende manieren waarop je met lijnen kunt werken. Niet alleen met potlood op papier, maar bijvoorbeeld ook de mogelijkheden die je met een mesje of radeergom kunt bewerkstelligen. Lijnspelen bevolken dan ook veelal zijn tekeningen. Deze lijnen zijn vaak niet doorgetrokken, maar worden door de behandeling die hij geeft, vaak onderbroken. Daarnaast ogen de lijnen in zijn werken recht, maar hebben bij goed bestuderen kleine haperingen. Juist deze effecten van de lijn geeft het werk een poëtische sfeer.
Het werk van Ben Akkerman heeft mij uitgenodigd om zijn werk meer te onderzoeken en op onderzoek uit te gaan naar informatie over deze fantastische kunstenaar. Er volgt later misschien nog wel meer over info.
In mijn schilderproject ‘Schwarze Revier Revised’ heeft Ben Akkermanmij geïnspireerd om de ideeën die ik in zijn werk vond te vertalen naar mijn eigen schilderijen. Klik hier voor weergave Schwarze Revier Revised #14 die vooral op zijn tekeningen is gebaseerd en Schwarze Revier Revised #23 wat vooral op zijn schilderijen is gebaseerd.
Bibliografie: tentoonstellingscatalogus Ben Akkerman, Tekeningen, Boymans van Beuningen Rotterdam, 8 april 1990 tm 27 mei 1990. Tekst: 'Licht door het Papier' door Hans Sizoo
acrylverf op doek op geplastificeerd spaanplaat.
Bron: Van Abbemuseum, Eindhoven
Het teken- en schilderwerk van Ben Akkerman zijn twee sporen, die elkaar aanvullen of versterken. Zijn schilderijen gebruikt hij daar waar de tekening op papier zijn mogelijkheden bereikt heeft, zoals het schilderen van de randen of waar hij zocht naar een objectwerking. De schilderijen op de expositie in Rijksmuseum Twente laten dit vooral zien. Heel subtiel heeft hij de randen, en zeer smalle strook op het hoofdvlak, een afwijkende kleur gegeven. Hierdoor wordt de monochromie in zijn werk doorbroken. Andere werken waren monochroom van kleur, maar had hij door het spelen met laagdiktes structuren aangebracht in de monochromie. In zijn schilderijen gaat Ben Akkerman nauwgezet te werk. Zijn schilderijen bestaan uit vele verflagen, die hij tussentijds weer bewerkt. Hierdoor krijgt het werk een extra uitdrukkingskracht en levendigheid. Het stopt niet bij een eenkleurige laag.
inkt en krijt, 23 x 22,5 cm.
Bron: Rijksmuseum Twenthe, Enschede
Voor zijn tekeningen kan ik me alleen baseren op de tekst en werken in de catalogus en de werken die ik op internet heb kunnen vinden. Dit kan ik plaatsen ten opzichte van zijn schilderwerk. In zijn tekeningen onderzoekt hij de verschillende manieren waarop je met lijnen kunt werken. Niet alleen met potlood op papier, maar bijvoorbeeld ook de mogelijkheden die je met een mesje of radeergom kunt bewerkstelligen. Lijnspelen bevolken dan ook veelal zijn tekeningen. Deze lijnen zijn vaak niet doorgetrokken, maar worden door de behandeling die hij geeft, vaak onderbroken. Daarnaast ogen de lijnen in zijn werken recht, maar hebben bij goed bestuderen kleine haperingen. Juist deze effecten van de lijn geeft het werk een poëtische sfeer.
Het werk van Ben Akkerman heeft mij uitgenodigd om zijn werk meer te onderzoeken en op onderzoek uit te gaan naar informatie over deze fantastische kunstenaar. Er volgt later misschien nog wel meer over info.
In mijn schilderproject ‘Schwarze Revier Revised’ heeft Ben Akkermanmij geïnspireerd om de ideeën die ik in zijn werk vond te vertalen naar mijn eigen schilderijen. Klik hier voor weergave Schwarze Revier Revised #14 die vooral op zijn tekeningen is gebaseerd en Schwarze Revier Revised #23 wat vooral op zijn schilderijen is gebaseerd.
Bibliografie: tentoonstellingscatalogus Ben Akkerman, Tekeningen, Boymans van Beuningen Rotterdam, 8 april 1990 tm 27 mei 1990. Tekst: 'Licht door het Papier' door Hans Sizoo
Abonneren op:
Posts (Atom)